Każdemu pracownikowi po zakończeniu aktywności zawodowej, stosownie do art. 921 § 1 k.p., przysługuje uprawnienie (od ostatniego pracodawcy) do otrzymania odprawy pieniężnej w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia, zwanego potocznie odprawą emerytalną.
W przepisach części ogólnej kodeksu pracy zastrzeżono jednakże, iż w układach zbiorowych pracy oraz regulaminach można uregulować w sposób korzystniejszy dla pracownika, niż w przepisach kodeksu pracy, zasady nabywania prawa do świadczenia i ustalania jego wysokości.
W podległych Ministerstwu Obrony Narodowej Wojskowych Jednostkach Organizacyjnych Sfery Budżetowej uregulowano korzystniej powyższe zasady – w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dla Pracowników Wojskowych Jednostek Organizacyjnych Sfery Budżetowej.
W sytuacji osiągnięcia co najmniej 35-letniego stażu pracy, odprawa taka na maksymalnym poziomie może wynieść równowartość sześciomiesięcznego wynagrodzenia pracownika, jednakże takie odprawy przysługują już w sytuacji legitymowania się przez pracownika co najmniej 15-letnim stażem pracy.
Co istotne, do okresów pracy wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia, a także okresy odbywania czynnej służby wojskowej.
Wbrew poglądom wyrażanym przez Ministerstwo Obrony Narodowej, także pracownikom, którzy wcześniej będąc żołnierzami, otrzymali odprawę, odchodząc ze służby, przysługuje uprawnienie do otrzymania odprawy emerytalnej od swojego ostatniego pracodawcy. Nie ma przy tym znaczenia, czy taki żołnierz, odchodząc ze służby, nabył uprawnienie do emerytury wojskowej. Obecnie wykształciło się już bogate orzecznictwo potwierdzające powyższe stanowisko, jak choćby wyrok SN z 9 grudnia 2015 r. (sygn. akt I PK 1/15).
Nasza Kancelaria posiada doświadczenie w sprawach dotyczących służb mundurowych, w szczególności żołnierzy zawodowych. Wszystkie osoby, potrzebujące profesjonalnego wsparcia prawnego w zakresie uzyskania odprawy emerytalnej, zapraszamy do kontaktu z naszą kancelarią drogą mailową, bądź telefoniczną.